Ksiądz bp Jan Ozga urodził się 17 kwietnia 1956 roku w Woli Raniżowskiej jako drugie dziecko z czworga potomstwa Zofii i Antoniego. Chrzest święty przyjął 22 kwietnia 1956 roku w kościele parafialnym pw. św. Wojciecha w Woli Raniżowskiej z rąk ówczesnego ks. proboszcza Bolesława Puzia. Do Pierwszej Komunii Świętej przystąpił w 1965 roku. W latach 1963–1971 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Woli Raniżowskiej, w tym czasie był ministrantem, lektorem i kantorem w kościele parafialnym w rodzinnej miejscowości. Sakrament Bierzmowania przyjął w Woli Raniżowskiej 7 maja 1965 roku z rąk bpa Bolesława Taborskiego, biskupa pomocniczego diecezji przemyskiej.

Na szkołę średnią Jan Ozga wybrał Liceum Ogólnokształcące w Sokołowie Małopolskim, do którego chodził w latach 1971–1975, gdzie religii uczył ks. Mieczysław Wajda. Po zdaniu matury wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu i ukończył studia filozoficzno-teologiczne, a następnie uzyskał magisterium z teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Święcenia diakonatu przyjął 4 kwietnia 1981 roku, a 7 czerwca tego samego roku – święcenia kapłańskie. W dniu 14 czerwca odprawił Mszę Święta prymicyjną w kościele parafialnym w Woli Raniżowskiej. Na obrazku prymicyjnym jako dewiza widnieją słowa pieśni religijnej: „Mój Mistrzu, przede mną droga, którą przebyć muszę tak jak Ty”, zaś na dole obrazka znajduje się napis: „Boże błogosław tym, którzy dopomogli mi dojść do Twego Ołtarza i tych, do których mnie posyłasz”.

Ksiądz Jan Ozga po święceniach kapłańskich został skierowany jako wikariusz do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rzeszowie na Drabiniance (lata 1981–1985), gdzie dał się poznać jako duszpasterz grup parafialnych; wiele z nich założył osobiście. Jako młody kapłan zdawał sobie sprawę z tego, że w parafii miejskiej duszpasterstwo wymaga istnienia różnych grup apostolskich. Wszystkie nabożeństwa w tamtym czasie odprawiano w drewnianej kaplicy. Obecny kościół – katedra, był w pierwszej fazie budowy (wykopy, fundamenty). Od 1985 do 1987 roku ks. Ozga pracował jako wikariusz w farze w Łańcucie. Od września 1987 roku przebywał w Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie i tam przygotowywał się do wyjazdu na misje do Kamerunu w Afryce. Myśl wyjazdu na misje zrodziła się po przeczytaniu fragmentu listu Episkopatu Polski zawierającego prośbę o wyjazd kapłanów do pracy misyjnej. Na mocy dekretu Prymasa Polski Józefa Glempa ks. Jan Ozga wyjechał, by prowadzić chrystianizację Czarnego Lądu.

Dnia 4 października misjonarz ks. Jan Ozga wyjechał do Kamerunu, gdzie przez kilka lat pełnił funkcję proboszcza liczącej 47 kościołów parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nguélémendouka. Tam 21 listopada 1991 roku otrzymał nominację na wikariusza generalnego diecezji Doumé – Abong Mbang, a 1 marca 1997 roku mianowano go ordynariuszem tejże diecezji.

Sakrę nowy hierarcha przyjął 20 kwietnia tegoż roku z rąk kardynała Christiana Wiyghana Tumi, arcybiskupa Duali, w obecności 20 biskupów.